dag 18

Homer

Dag 18.

Wat een dag, wat een dag. Echt wij moeten wel voor het geluk geboren zijn want wat hebben we vandaag weer veel gezien! De eerste 6 van onze groep vertrokken vanmorgen al om 6.15 uur naar de helicopters om naar de beren te gaan. Wij (de 2e groep) konden het rustig aan doen en hadden om 9.00 uur afgesproken om te gaan ontbijten bij de 2 sisters. Een heerlijke banketbakker en daar dus een heerlijk ontbijt gehad. Toen weer terug naar ons "boothotel" en daar even in de schommelstoel in de zon zitten lezen. Mike kwam op een gegeven moment en zei: Come on lets go for a hike! En aangezien we toch maar zaten te wachten tot het onze tijd was om naar de heli's te gaan vonden we dat natuurlijk een heel goed plan. Een mooie wandeling gemaakt door mooi natuurgeboed maar geen elanden of ander wild gespot. Tijdens die wandeling kreeg Mike een telefoontje dat de vlucht van de 3 mensen die met het vliegtuig zouden gaan werd gecanceled omdat er geen beren te zien waren op de plekken waar het vliegtuig kan landen. Dat was even een bittere pil voor de 3 betreffende groepsleden. 2 Wilden sowieso met het vliegtuig maar Marcel wilde eigenlijk in de helicopter maar omdat deze volgeboekt was zei hij dat hij dan wel in het vliegtuig wilde. Het maakte hem niet zoveel uit. Door deze keuze was de kans nu dus zeer groot dat hij helemaal niet naar de beren kon!

Mike probeerde stad en land af te bellen of er nog ergens plaats was. Deze vluchten moet je nl. al ver van tevoren vastleggen.Het zag en dan ook naar uit dat het niet zou gaan lukken. 

Wij wilden die anderen niet zien als ze terug zouden komen want stel je voor dat zij geweldige verhalen hadden en wij bijv. geen beer zouden zien of van heel ver weg of wat dan ook. Mike besloot dan ook ons ergens af te zetten zodat wij lopend naar de heli's konden lopen en dag hij tegen die tijd al weg was met de eerste groep maar..... opeens liep daat een joekel van een mannetjeseland aan de zijkant van de straat! Met een giga gewei! We hadden al wel elanden gezien maar de meesten waren vrouwtjes en tja die hebben geen gewei. In Denali NP hebben we volgens mij ook wel mannetjes elanden gezien maar niet van zo dichtbij. Mike maakte er een safari van want we hebben er echt heel lang naar staan kijken. En ja nu kon hij ons ook niet droppen dus na een tijd verder gereden, ergens omgedraaid en de show ging weer verder maar nu van de andere kant. Mijn geluk was ook nog eens dat ik voorin zat. 

Uiteindelijk toch naar de heli's gereden en Mike heeft de anderen verteld dat ze niets tegen ons mochten zeggen. 

Dat vonden ze eigenlijk niet zo leuk want zij wilden graag hun enthousiasme overbrengen wat natuurlijk wel te begrijpen was. Vlak voordat wij vertrokken kreeg Mike te horen dat de piloten na ons nog een vlucht wilden uitvoeren om de andere 3 van onze groep niet teleur te stellen. Oh ik begin bijna te huilen zei Mike. Oh nee niet doen, alsjeblieft niet zei ik. Dan begin jij natuurlijk ook zei hij al.

De anderen hebben zich keurig aan de afspraak gehouden en wij gingen de lucht in. Alleen het vliegen in een helicopter is al een belevenis. En dan in dit wonderschone land! Wij vlogen ongeveer 3 kwartier en zagen nog een walvis, een mooie vulkaan en de mooiste vergezichten. We vlogen met 2 helicopters achter elkaar aan met een grote afstand ertussen en de eerste piloot had al een beer gespot bij het, intussen, droogliggende water. De heli's op de grond gezet en we hoefden maar een klein stukje te lopen en de show begon! Allereerst op een redelijke afstand 1 beer maar al met al hebben we er 4 gezien en zelfs van heel dichtbij. Wij moesten gaan zitten in het gras of op onze knieën gaan zitten. Maar niet staan dus. We hebben daar al met al wel 2,5 uur gezeten en de beren in allerlei poses gezien. Op het laatst liep er 1 zelfs op een afstand van 5 a 6 meter voor ons langs! Op een gegeven moment hadden we alles gezien wat we ons maar konden wensen en hebben aangegeven dat ze wel terug mochten gaan om de laatste groep nog wat extra tijd te gunnen.

Terug zat in voorin en de pilote vloog over een klein eiland waarvzn ze wist dat er allemaal zeehonden zouden liggen. Dat dus ook nog maar even meegenomen. En nog een extra rondje heeft ze gemaakt zodat wij ze goed konden zien en fotograferen. Nog even de heli weer volgetankt en terug naar het platvorm. De andere 3 stonden al kant en klaar om te vertrekken. Zij hadden inmiddels al wel de verhalen van de 1e groep gehoord maar wij hebben bewust niets gezegd. Alleen maar dat ze erg moesten genieten. En nu komt het allermooiste al mag ik dat misschien niet zeggen maar de 1e groep, waar ik zo graag in meewilde, heeft wel beren gezien maar van veel verdere afstand dan wij. Wat zij wel en wij niet hebben gezien is een wolf. Die konden ze ongeveer edn half uur volgen maar ook die was van grote afstand.

Conclusie: Al met al hebben wij een veel beter zicht op de beren gehad dan de 1e groep en daarbij hebben wij de eland nog gezien! Toen wij vertrokken waren is Mike nog met de 1e groep weer die kant op gereden maar de eland was er toen niet meer.

Nadat de 3e groep vertrokken was zijn wij samen met de 1e groep nog naar een bar gegaan en hebben nog wat gegeten en gedronken en uiteraard alle verhalen uitgewisseld en foto's alvast bekeken.

Iedereen ligt al op bed behalve Petra en ik. Wij gaan zo de 3e groep ophalen. 

Nu net weer terug en de 3e groep heeft het gelukkig ook naar hun zin gehad. Slechts 1 beer gezien maar wel van een redelijke afstand. En een paar zeearenden hebben ze gezien. Ook zij kwamen terug met mooie foto's en filmpjes. Nu als de sodemieter naar bed want het is al kwart over 12 inmiddels.

Dit was toch echt wel de kers op de taart en de tattoo komt er ook nog aan. Dit wordt hoogstwaarschijnlijk maandagmorgen omdat het morgen niet kan gezien het dan zondag is. De vakantie wordt dus t/m de laatste minuut ingevuld.

Later.....

.